เรื่องเล่า เกี่ยวกับวัตถุมงคลของ หลวงพ่อสังข์ สุริโย วัดนากันตม อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ นั้น มีมากมายหลายเรื่อง ซึ่งผู้เขียนไม่ค่อยได้นำเสนอ แต่มีอยู่ 1 เรื่อง ที่อยากจะบอกกล่าวให้ทราบ เรื่องนี้ เฮียหยวย ร้านสันติยนต์ เป็นผู้เล่าให้ ศิษย์สุริโย ฟัง
ครั้งหนึ่ง ประมาณปี 2520 กว่า ๆ ประมาณนั้น หลวงพ่อสังข์ ฝากข่าวกับรถประจำทางสาย ศรีสะเกษ - กันทรลักษ์ ให้ไปบอกเฮียหยวยเข้าไปซ่อมเครื่องสูบน้ำของวัดนากันตมที่ชำรุดเสียหายไม่สามารถใช้การได้ เฮียหยวยนั่งคิดอยู่หลายวันว่าจะต้องนำอุปกรณ์ที่ใช้ในการซ่อม เช่น เครื่องมือ อะไหล่ ขนใส่รถยนต์ไป และจะต้องหาคนไปด้วยเพื่อเป็นลูกมือในการซ่อม พร้อมกับเป็นเพื่อนไปในตัวด้วย ขณะนั้นชวนใครก็ไม่มีใครว่าง ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับการทำมาหากิน การค้าการขายเพื่อความเป็นอยู่และปากท้องของตัวเองและครอบครัว
วันหนึ่ง แกไปนั่งกินกาแฟในตอนเช้าที่ข้างศาลเจ้ากับร้านกาแฟเจ้าประจำคือร้านของ เฮียคุ๊ง (ปัจจุบัน เสียชีวิตแล้ว) ก็เลยเอ่ยปากชวนเฮียเขาเล่น ๆ ว่านั่งรถยนต์ไปเที่ยวกันทรลักษ์ด้วยกันไหม จะไปซ่อมเครื่องสูบน้ำให้หลวงพ่อสังข์ เฮียคุ้ง ตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล พร้อมกับบอกว่า ขายกาแฟในตอนเช้าเสร็จสาย ๆ หน่อยก็ว่างแล้วจะไปวันไหนนัดมาเลย โดยในขณะพูดแกไม่ยอมสบสายตากับอาซ้อเมียแกที่ยืนทำตาเขียว ล้างแก้วกาแฟอยู่ข้าง ๆ และเมียแกคงจะนึกในใจว่า หาเรื่องไปเที่ยวอีกแล้ว สามีเรา ซึ่งเฮียหยวยก็รีบนัดทันทีว่า วันรุ่งขึ้น 9 โมงเช้าให้เตรียมตัวไว้จะเอารถมารับที่ร้าน
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ รับเฮียคุ๊งแล้วก็รีบเข้าไปอำเภอกันทรลักษ์ เมื่อไปถึงพบหลวงพ่อรออยู่แล้ว จึงรีบลงมือทำงานทันทีโดยมีเฮียคุ๊งเป็นลูกมือ เมื่อเสร็จงานก็ถือโอกาสเป็นลูกศิษย์วัดกินข้าวก้นบาตรที่วัดพร้อมเสร็จสรรพ บ่าย ๆ ก็เตรียมตัวกลับศรีสะเกษ ในฐานะศิษย์เอกเฮียหยวยซ่อมให้ฟรีเหมือนเดิมโดยไม่คิดทั้งค่าอะไหล่และค่าแรง ก่อนกลับ หลวงพ่อสังข์ หายเข้าไปในห้องหยิบวัตถุมงคลเป็นเหรียญรูปไข่ มาให้เป็นสินน้ำใจเช่นเคย โดยให้ทั้ง 2 คน เฮียหยวยได้ 4 เหรียญ เฮียคุ๊งได้ 2 เหรียญ เฮียหยวยเหลือบมองดูแว๊บเดียวก็จำได้ว่า เป็นเหรียญรุ่น 2 ซึ่งออกในปี 2519 เพราะว่า สังเกตุเห็นโค้ดดอกจันทน์ที่ตอกไว้เหนือไหล่ซ้ายของหลวงพ่อในเหรียญชัดเจน ทั้ง 2 ก้มลงกราบแล้วก็ลากลับ
ต่อมาทั้ง 2 คน ก็กลับมาใช้ชีวิตทำมาหากินกันตามปกติ ได้สักระยะหนึ่งเฮียหยวยแกเข้ากรุงเทพฯ เพื่อสั่งสินค้า จำพวกอะไหล่รถยนต์ต่าง ๆ เข้ามาขาย กลับมาถึงบ้านลูกเมียบอกว่า วันก่อนเห็นเฮียคุ้งมาถามหาสอบถามได้ความว่า ไม่ได้ขายกาแฟในช่วงนี้ เพราะอาซ้อเมียแกประสบอุบัติเหตุรถคว่ำบาดเจ็บ ออกจากโรงพยาบาลแล้ว กลับมาพักฟื้นอยู่ที่บ้าน พอทราบข่าว สาย ๆ วันนั้น เฮียหยวยแกก็ไปเยี่ยม เห็นอาซ้อเมียแกนอนซมอยู่บนเตียงนอน มีเฮียคุ๊งและลูกแก 2 คน เฝ้าดูด้วยความห่วงไยอยู่ข้าง ๆ มองดูสภาพเห็นรอยแผล รอยฟกช้ำดำเขียวตามร่างกายหลายแห่งเต็มไปหมด โดยเฉพาะที่ศรีษะมีรอยเลือดซึมใช้ผ้าพันแผลพันรอบศรีษะเอาไว้ อีกทั้งใบหน้าบวมเป่งมีรอยฟกช้ำที่ตาทั้งสองข้าง สอบถามได้ความว่า เพื่อน ๆ เมียแก ชวนกันไปเที่ยวดูงานแข่งเรือที่จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งอยู่ห่างจากศรีสะเกษออกไปประมาณ 60 กิโลเมตรเศษ เฮียคุ๊งไม่ได้ไปด้วย ไปกันด้วยรถกระบะเล็กไม่มีหลังคา เจ้าของรถยนต์เป็นคนขับ นั่งอยู่ตอนหน้ากับเมียแก ส่วนเมียเฮียคุ๊งกับลูก 2 คน และเพื่อน ๆ อีกประมาณ 4 - 5 คน นั่งอยู่ที่กระบะท้าย ถนนหลวงสมัยนั้น เป็นถนนลาดยางมะตอยแต่ชำรุดทรุดโทรมมาก เนื่องจากเพิ่งออกพรรษาฝนตกน้ำท่วมถนนหลวงยังไม่ทันได้ซ่อมแซม พอรถยนต์วิ่งไปได้ยังไม่ถึง 10 กิโลเมตร ก็เกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำ ตกลงข้างถนนซึ่งไหล่ถนนสูงพอสมควร ลูก ๆ แกเล่าว่ารถยนต์วิ่งเร็วมาก เมื่อพลิกคว่ำทำให้คนที่อยู่ท้ายรถกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง ผลปรากฎว่าทุกคนบาดเจ็บกันทั้งคันรถโดยเฉพาะเมียคนขับที่นั่งอยู่ตอนหน้ากับสามีหนักกว่าเพื่อน แต่ไม่มีใครเสียชีวิต ยกเว้น เด็ก 2 คน คือลูกเฮียคุ๊ง ไม่มีรอยฟกช้ำดำเขียวหรือรอยบาดแผลเท่าแมวข่วนก็ไม่มี พากันเดินออกมาจากที่เกิดเหตุหน้าตาเฉย แล้วเด็กทั้งสองคนก็รีบวิ่งขึ้นไปบนไหล่ถนนเพื่อโบกรถที่วิ่งผ่านไปมาให้ช่วยกันนำคนเจ็บทั้งหมดส่งโรงพยาบาลศรีสะเกษ
เฮียคุ๊งแกเล่าว่า พอได้เหรียญหลวงพ่อสังข์ 2 เหรียญมาแล้ว แกก็เอาเชือกสายร่มทำเป็นสร้อยห้อยเหรียญและห้อยคอลูกแกไว้ทั้งสองคนเพียงเหรียญเดียวเท่านั้น เมื่อรถคว่ำวันนั้นเด็กทั้ง 2 คน ก็ห้อยเหรียญอยู่ในคอจึงได้แคล้วคลาด ถ้าจะว่าเป็นเหตุบังเอิญมันก็น่าแปลกที่ทำไมจะต้องเกิดบังเอิญพร้อมกันทั้งสองคน แกคิดว่า นี่ถ้าเผื่อว่าแกมีเหรียญรุ่นนี้อีกสักหนึ่งเหรียญให้เมียแกใส่ติดตัว เมียแกก็คงจะไม่ได้รับบาดเจ็บเช่นนี้ เฮียคุ๊งเมื่อได้เจออภินิหาร แคล้วคลาดแบบจะจะ โดยสามารถปกป้อง คุ้มครองชีวิตลูกทั้ง 2 คนของแกพร้อมกัน ของเหรียญรุ่นนี้แล้ว วันนั้นแกจึงไปหาเฮียหยวยที่บ้านเพื่อบอกข่าวและจะขอเหรียญรุ่นนี้ อีกสัก 2 เหรียญ เพื่อแกกับเมียแกจะได้เอาไว้ใช้ติดตัว ซึ่งเฮียหยวยก็ไม่ขัดข้องรีบจัดให้ทันที เพราะว่าตอนนั้น เฮียหยวยแกมีเหรียญรุ่นนี้เกือบ 20 เหรียญ ( แต่ปัจจุบันผ่านมา 30 ปีเศษ เห็นว่าไม่มีเหลือแม้แต่เหรียญเดียว )
(เหรียญที่กล่าวถึงคือเหรียญรุ่นนี้ ออกปี 2519 พระอาจารย์บุญมี วัดสระเกศ เป็นคนสร้าง หลวงพ่อสังข์ สุริโย วัดนากันตม เป็นคนปลุกเสกเดี่ยว จำนวน 10,000 เหรียญ เพื่อน ๆท่านใดที่ยังไม่มี รีบหาไว้ซะ ต่อไป ราคาพุ่งสูงขึ้นแน่นอน
