พระว่านนากันตม พิมพ์ปู่ฤาษีพระพิฆเนศ เนื้อว่านแกะเคลือบรักน้ำเกลี้ยง ฝีมือการแกะและปลุกเสกโดย หลวงพ่อสังข์ สุริโย วัดนากันตม
ว่าน คนโบราณ ถือว่าเป็นพืชที่มีความศักดิ์สิทธิ์ เป็นพืชที่มีอาถรรพ์ทางธรรมชาติที่เชื่อถือกันมานานนับพันปีแล้ว ว่านบางชนิดมีอิทธิปาฏิหาริย์สามารถป้องกันภัยพิบัติอันตรายต่าง ๆ ได้ บางชนิดกินเข้าไปหรือพกพาติดตัวไปด้วย ทำให้อยู่ยง คงกระพันชาตรี มีด พร้า หอก ดาบ หลาว แหลน ฟันแทงไม่เข้า บางชนิดเป็นมหาอุด ปืนยิงไม่ออกหรือยิงออกแต่ไม่ถูก ยิงถูกแต่ไม่เข้า นักรบโบราณ เมื่อเวลาออกศึก จะพกพาว่านบางชนิดติดตัวไปด้วยโดยเลือกว่านที่มีความเชื่อว่าทำให้มีอิทธิฤทธิ์ ช่วยทำให้จิตใจฮึกเหิมไม่มีความเกรงกลัวต่อสาตราวุธทุกชนิด อีกทั้งสามารถปกป้อง คุุ้มครอง ป้องกันภัยให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวงได้ การพกพาว่านก็มีทั้งการพกแบบสด คือพกเป็นหัวว่านนำติดตัวไปด้วยอาจจะห่อมัดคาดไว้ที่เอว ใช้ผ้าผูกหัวว่านรัดไว้ที่แขนทั้งสองข้าง มัดห่อแล้วทำเป็นผ้าประเจียดโพกไว้ที่ศรีษะเป็นผ้าโพกหัวหรือทำเป็นมงคลสรวมศรีษะ บางชนิดเป็นยาสักนำน้ำว่านสักลงไปทั้งที่ลำตัว แขน ขาหรือแม้แต่หน้าผากและศรีษะก็เคยเห็น บางชนิดเคี้ยวกลืนกินลงไปในท้อง บางชนิดตากให้แห้งและบดเป็นผงว่านทำเป็นพระพิมพ์แบบต่าง ๆ ที่สำคัญและมีชื่อเสียงกันมานานคือ พระว่านจำปาสัก
ด้านหลังขององค์พระว่านเข้าใจว่าหลวงพ่อน่าจะผ่าหัวว่านสดออกเป็น 2 ซีก ด้านหน้าแกะเป็นองค์พระ ส่วนด้านหลังก็จะเห็นผิวขรุขระมีรอยย่น ร่องรอยการยุบตัวและมีปุ่มเล็ก ๆ ตามธรรมชาติของใจกลางหัวว่าน เมื่อแกะองค์พระเสร็จแล้วก็นำไปผึ่งลมให้แห้งพอหมาด ๆ แล้วเคลือบผิวพระด้วยรักน้ำเกลี้ยง เพื่อรักษาสภาพของเนื้อพระว่านให้คงสภาพเดิมมิให้แห้งหดตัว ยุบตัว และบิดงอเสียรูป เหมือนพระว่านจำปาสัก
เอกลักษณ์ที่บ่งบอกว่าเป็นพระว่านที่หลวงพ่อสังข์ วัดนากันตม สร้างนั้นก็ต้องดูจากที่มาเป็นประการแรกว่าพระองค์นี้มีที่มาอย่างไร ยกตัวอย่างเช่น พระองค์นี้ได้มาจากแถวหมู่บ้านรอบวัดนากันตม ประการที่สองเป็นประการสำคัญที่สุดคือ ฝีมือการแกะรูปทรงองค์พระต้องสวยงามอ่อนช้อยแต่เข้มขลังตามแบบฉบับของ หลวงพ่อสังข์ สุริโย ที่ทำอะไรต้องสวยและทำอะไรต้องขลัง เส้นสายลวดลายการแกะตื้น ๆ แต่มีศิลปะที่บ่งชี้ให้เห็นชัดเจน เช่น หลวงพ่อแกะเป็นรูปปู่ฤาษีโดยให้สังเกตุที่หมวก โดยองค์ปู่ฤาษีจะอยู่ในท่านั่งสมาธิวางมือประสานกันไว้ที่ตัก
ในภาพจะเห็นการแกะเป็นรูปงวงช้าง ของพระพิฆเนศในลักษณะอ่อนช้อยสวยงาม และสังเกตุที่ใบหูจะเห็นเป็นลักษณะของหูช้าง ดังนั้น เมื่อดูองค์ประกอบของภาพอย่างละเอียดแล้ว จะเห็นว่าหลวงพ่อแกะเป็นรูปภาพของปู่ฤาษีพระพิฆเนศแน่นอน
และประการสุดท้ายการเคลือบด้วยรักน้ำเกลี้ยง จะเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งที่บ่งชี้ว่าเป็น เครื่องราง ของขลัง ของหลวงพ่อสังข์ ขอให้เพื่อน ๆ สังเกตุพื้นผิวด้านหลังของหัวว่านแกะส่วนที่เคลือบรักไว้กะเทาะออก(ในวงกลม) ทำให้มองเห็นเนื้อในของหัวว่าน ออกเป็นสีน้ำตาลแกมม่วง ศิษย์สุริโย เข้าใจว่า ว่านหัวนี้น่าจะเป็นว่านไพลดำ ซึ่งเป็นว่านที่หายากนักรบโบราณถือว่าเป็นพืชอาถรรพ์ที่มีอานุภาพทางด้านคงกระพันชาตรีชั้นเยี่ยมมักใช้คู่กับเหล็กไหล
ว่านไพลดำ
ขออนุญาต www.saimherbal.blogspot.com ที่ได้นำภาพมาอ้างอิงเพื่อเป็นวิทยาทาน
ศิษย์สุริโย เรียกชื่อพระว่าน องค์นี้ว่า พระว่านนากันตม เนื่องจากสร้างที่วัดนากันตม โดยเทียบเคียงกับการเรียกชื่อพระว่านจำปาสัก ซึ่งเป็นพระว่านที่สร้างที่แขวงจำปาสัก สปป.ลาว แต่ก็นำเข้ามาประเทศไทยจำนวนมากเมื่อครั้งลาวแตก แต่ข้อแตกแต่างของพระว่านจำปาสักกับพระว่านนากันตมก็คือ พระว่านจำปาสัก สร้างจากว่านหลายชนิดบดเป็นผงและยึดโยงเนื้อพระด้วยครั่งและกดลงในแม่พิมพ์เป็นพระพิมพ์ต่าง ๆ หลายพิมพ์ แต่มีข้อเสียตรงที่องค์พระเมื่อนานวันเข้าจะแห้งหดตัว บิดเบี้ยวโค้งงอเสียรูป หาองค์ที่สวยสมบูรณ์ยากมาก แต่พระว่านนากันตมที่สร้างโดยพระครูอุดมวรเวท(หลวงพ่อสังข์ สุริโย) จะสร้างจากหัวว่านชนิดใด ก็แล้วแต่หลวงพ่อจะเลือก เป็นลักษณะองค์เดียวหัวเดียว เมื่อเลือกได้แล้วก็จะนำมาแกะจากหัวสด เสร็จแล้ว จึงเคลือบองค์พระด้วยรักน้ำเกลี้ยงทั้งองค์ ซึ่งรักจะช่วยรักษาสภาพขององค์พระให้คงทนถาวรสวยงามเหมือนเดิมตลอดไป นี่คือภูมิปัญญาในการสร้างพระของเกจิอาจารย์สมัยโบราณโดยแท้
พระว่านจำปาสัก
ปู่ฤาษีพระพิฆเนศ
ศิษย์สุริโย ขอขอบคุณข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่ไม่ประสงค์จะออกนามที่ได้อนุญาตให้นำภาพและข้อมูลออกเผยแพร่เพื่อเป็นวิทยาทานเป็นอย่างสูงครับ